- yeyimcil
- sif. Çox yeyən, yeməyi çox sevən, qarınqulu. Yeyimcil adam.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
yeyimcil
Look at other dictionaries:
çoxyeyən — sif. Yeməyində hədd bilməyən; qarınqulu, doymaz, yeyimcil. Çoxyeyən adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lortqarın(lı) — sif. məh. Qazandığını qarnına xərcləyən, qarnına həddindən artıq qulluq edən; yeyimcil, qarınqulu. O, bir lortqarındır ki, özü kimisi yoxdur. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarınqulu — sif. və is. Qarnına qul olan, qarnına həddindən artıq qulluq edən, çoxyeyən; doymaz, yeyimcil. Qarınqulu adam. – Qarınqulu yeməkdə qoçaq olar, köməkdə naçaq. (Ata. sözü). Var idi bir qarınqulu abid. S. Ə. Ş.. Bu oğlanın yaman qarınqulu olduğunu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarınqululuq — is. Qarınqulu, yeyimcil, doymaz adamın hal və sifəti, daima yemək ardınca düşmə; yeyimcillik. <Koxa:> Düzü bu yaşa çatmışam, – dedi, – heç qarınqululuq eləməmişəm. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yeyici — is. və sif. 1. Yeyən, qidalanan, yemək alan. Yeyicilərin sayı. 2. Bax yeyimcil. 3. Kimyəvi cəhətdən pis təsir edən; pozucu, dağıdıcı. Yeyici maddə. Yeyici turşular. – Gildə qumun miqdarı artdıqca, onun özlülüyü və plastikliyi azalır, yeyici… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yeyicil — bax yeyimcil … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yeyimcillik — is. Yeyimcil adamın hal və keyfiyyəti … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
